تصور کنید همه درختان موجود به وسعت کشورهای فرانسه، آلمان و اسپانیا، بهسرعت نابود شوند. درواقع، این میزان تقریبی جنگلزدایی است که طی سالهای 2001 تا 2020 در دنیا رخ داده و پیامدهای جبرانناپذیری را به همراه داشته است. نتایج پژوهشها در سال 2009 نشان دادند، جنگلزدایی یکی از عوامل اصلی تغییرات اقلیمی است که 6 تا 17 درصد از گازهای گلخانهای دنیا را تولید میکند. درختان با جذب دیاکسیدکربن و دفع آن از اتمسفر سبب خنک شدن زمین و حفاظت از تنوع زیستی میشوند. بن اولکن (Ben Olken) یکی از اقتصاددانان MIT معتقد است، تغییر اقلیم و تنوع زیستی نهتنها، یک مشکل محلی یا منطقهای، بلکه یک مشکل جهانی است و تصمیمگیری درباره قطع کردن، یا قطع نکردن درختان پیامدهای بزرگی را برای دنیا به همراه دارد. با توجه به مسائل مالی و درآمدهای حاصل از جنگلزدایی، متأسفانه این پدیده با سرعت بسیاری در حال پیشروی است. امروزه پژوهشگران میتوانند این روند را از نزدیک اندازه بگیرند، بهطوریکه در 25 سال گذشته فناوریهای مبتنی بر ماهوارهها منجر به تغییر الگوی ترسیم جنگلزداییها شده است و اکنون دادههای بهدستآمده از سایر فناوریهای تصویربرداری، توانایی ارائه تصاویر نزدیکتری را نیز دارند. کلر بالبنی (Clare Balboni) استادیار دانشکده اقتصاد لندن (LSE) و اولکن در مقاله مروری جدید خود با عنوان «اقتصاد جنگلزدایی نواحی استوایی» که بهزودی در Economics منتشر میشود، نقشه راهی را برای حل این بحران ارائه کردند، نویسندگان این مقاله همگی عضو دانشکده اقتصاد لندن هستند، بنابراین، این موضوع با درک این مشکل که جهان چگونه میتواند با جنگلزدایی مقابله کند، شروع شد.