سیل بلوچستان، نابودی سرمایه‌های «مولد» در نبود سرمایه‌های «محافظ»

در گذشته، پیشینیان ما در اطراف روستاهای خود بند مستحکمی از خاک برای جلوگیری از ورود سیلاب‌های خروشان احتمالی به داخل روستا و تخریب سرمایه‌هایشان، با کمک و همیاری همه اهالی و ساکنان، احداث می‌کردند، که با اسامی مختلفی مانند «بند»، «سیل‌بند» و امثال آن شناخته می‌شد. اگرچه، در داخل روستا، هر فرد برای ساختن و مدیریت خانه و سرپناهش، محل دام و طیورش، باغ و مزرعه‌اش، کارگاه گلیم و قالی‌بافی و سایر صنایع کوچک محلی‌اش، به‌صورت منفرد و با هزینه‌های شخصی اقدام می‌کرد و از سرمایه‌گذاری‌های خود، «منتفع شدن» و «تولید محصول» را مدنظر داشت، برای احداث بند یا سیل‌بند، نخست به‌صورت جمعی و با همکاری همگان و سرمایه عمومی روستا و سپس با هدف محافظت از دارایی‌های خود در برابر یکی از بلایای طبیعی به نام «سیل» اقدام می‌کرد.