کارشناس ارشد، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
10.22092/irn.2023.130366
چکیده
تصور کنید، انسانها بتوانند با گیاهان «گفتوگو» کنند و از قبل، خطر حمله آفات یا رخدادهای شدید آبوهوایی را هشدار دهند. گروهی از پژوهشگران گیاهشناسی در آزمایشگاه Sainsbury دانشگاه کمبریج (SLCU) در تلاشند تا این داستان علمی- تخیلی را با استفاده از پیامهای مبتنی بر نور برای «گفتوگو» با گیاهان به واقعیت تبدیل کنند. دانشمندان حوزه علوم گیاهی، یک سیستم بیان ژن کنترلشده با نور (سیستم اپتوژنتیک) را طراحی کردهاند، درواقع این سیستم از یک سیستم پروکاریوتی (پوروکاریوت: جانداران تکیاختهای که فاقد هسته غشادار هستند) به یک سیستم یوکاریوتی (یوکاریوت: موجوداتی هستند که هسته سلولهایشان دارای غشای مشخصی است) برای گیاهان طراحی شده است. نتایج بهدستآمده از آزمایشهای اولیه روی گونه گیاهی از جنس نیکوتیانا (Nicotiana benthamiana) (از تیره بادمجانیان) نشان داد، میتوان مکانیسم دفاعی طبیعی گیاه (پاسخ ایمنی) را با استفاده از نور بهعنوان محرک (پیامرسان) فعال کرد. نور ابزاری برای برقراری ارتباطهای روزانه میان انسانهاست، بهعنوانمثال میتوان به چراغهای راهنمایی، گذرگاههای عابر پیاده یا حتی وضعیت باز یا بسته بودن فروشگاهها اشاره کرد.
عنوان مقاله [English]
Conversations with plants: Can we provide plants with advance warning of impending dangers?
نویسنده [English]
maryam Masoom Tamimi
Research Expert, Research Institute of Forests and Rangelands, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran.
تمیمی, مریم معصوم. (1402). گفتوگو با گیاهان: آیا میتوان وقوع خطرات را از پیش به گیاهان هشدار داد؟. طبیعت ایران, 8(5), 108-109. doi: 10.22092/irn.2023.130366
MLA
مریم معصوم تمیمی. "گفتوگو با گیاهان: آیا میتوان وقوع خطرات را از پیش به گیاهان هشدار داد؟". طبیعت ایران, 8, 5, 1402, 108-109. doi: 10.22092/irn.2023.130366
HARVARD
تمیمی, مریم معصوم. (1402). 'گفتوگو با گیاهان: آیا میتوان وقوع خطرات را از پیش به گیاهان هشدار داد؟', طبیعت ایران, 8(5), pp. 108-109. doi: 10.22092/irn.2023.130366
VANCOUVER
تمیمی, مریم معصوم. گفتوگو با گیاهان: آیا میتوان وقوع خطرات را از پیش به گیاهان هشدار داد؟. طبیعت ایران, 1402; 8(5): 108-109. doi: 10.22092/irn.2023.130366