تغییر اقلیم، فضای مجازی، پدیده جهانی شدن و روند توسعه کشور

سه پدیده تغییر اقلیم، جهانی شدن و فضای مجازی نقش مهمی را در تعیین مسیر توسعه کشورها ایفا می‌کنند، با اینکه متغیرهای مستقل از هم هستند، یا پیدایش و ظهور تاریخی آنها متفاوت است، اثر متقابل بر یکدیگر دارند و در فرایند توسعه، در ذیل ماتریس متغیرهای اثر‌گذار قرار می‌گیرند. بنابراین، رفتار منفعلانه در مواجهه با هر کدام از این پدیده‌ها، یا بد فهمیدن آنها، یا نگریستن به آنها تنها از بعد سخت‌افزاری، کشور را با چالش روبه‌رو می‌کند. مقیاس برخورد با این پدیده‌ها متفاوت است، به‌طوری‌که، ظرفیت ملی در چهار‌چوب نقش جهانی آنها، فعال و اثرگذار می‌شود، به بیان ساده، پرداختن به این پدیده‌ها، تنها در چهار‌چوب ملی و در شرایط ایزوله، عقیم و شاید هم ناکارآمد خواهد بود. ظهور پدیده تغییر اقلیم، نتیجه حداقل دو قرن هم‌افزایی توسعه ناپایدار بشر در مقیاس جهانی و نیازمند همگرایی جهانی برای مدیریت و کنترل آن است، کشورها به‌تنهایی نمی‌توانند در کنترل این پدیده موفق باشند، بی‌توجهی کشورها به همگرایی، رفتارها و تصمیم‌های جمعی جهانی نیز می‌تواند در شکست حرکت جمعی کشورها سهم زیادی داشته باشد، به‌ویژه در کشورهایی نظیر ایران، که سهم زیادی در تولید گازهای گلخانه‌ای، یا امکان تأثیر‌پذیری بیشتری دارند. ایران جزو هشت کشور تولید‌کننده گازهای گلخانه‌ای است و با توجه به استقرار آن در کمربند خشک کره زمین و نیز جغرافیای گذر از منطقه نیمه‌حاره به منطقه معتدله از تأثیرپذیری بیشتری برخوردار است، به‌طوری‌که افزایش 2/1 درجه‌ای میزان متوسط حرارت، در عمل، آورد آبی کشور را 30درصد کاهش داده است. بنابراین، هم باید در مقیاس جهانی نقش فعال داشته باشد و هم از ظرفیت جهانی به‌عنوان فرصتی مناسب به‌خصوص در امر فناوری استفاده کند.