دریاچه گَهَرْ، ذخیره‌گاهی زیستی در اشترانکوه (استان لرستان)

نوع مقاله : نگاهی به طبیعت ایران

نویسندگان

1 مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی ومنابع طبیعی استان لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، خرم آباد، ایران.

2 مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، خرم آباد، ایران.

چکیده

دریاچه گهر با وسعت 59111 کیلومترمربع، در جنوب شرقی دورود و در منطقه حفاظت شده اشترانکوه در استان
لرستان با ارتفاع ۲۳۵۰ متر از سطح دریا قرار گرفته و یک دریاچه دائمی، کوهستانی در منطقه حفاظت شده
اشترانکوه است. دریاچه از دو بخش گهر بزرگ (کَلَه گهر) و گهر کوچک (کُره گهر) تشکیل شده است. میزان
بارش منطقه سالانه در حدود ۹۳۳ میلیمتر و بیشتر به صورت بارش برف است. برف، نقش یک مخزن طبیعی را
در منطقه اشترانکوه ایفا می کند و در تأمین آب دریاچه مهم است. قرار گرفتن در بین کوه های اشترانکوه و منطقه ای
حفاظت شده، سبب به وجود آمدن محیط های نادر برای تنوع زیستی شده و یکی از نقاط داغ گونه زایی و پناهگاه
گیاهان بومزاد در کشور است، که باید در سطح ملی مورد توجه و حمایت جدی قرار گیرد. با استناد به نتایج این
تحقیق میتوان گفت، حوزه دریاچه گهر با تهدیدهای جدی شامل محدودیت ظرفیت دریاچه در تعداد گردشگر،
گردشگری غیرمسئولانه و چیدن گونه های زیبا و انحصاری منطقه توسط گردشگران، خطر پایین آمدن سطح تراز
آبی منطقه، ساخت وساز در محدوده دریاچه و زباله و پسماند گردشگران مواجه است. نکته قابل توجه اینکه منابع
طبیعی و محیط زیست بکر منطقه را نباید فدای رونق گردشگری کرد. شیوه ای که مسئولان برای رونق گردشگری
در پیش گرفته اند، تنها به نابودی ذخایر طبیعی و زیستی که نسل به نسل به دست ما رسیده، منجر می شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Gahar Lake; a biological reserve in Oshterankuh (Lorestan province)

نویسندگان [English]

  • Mohammad Mehrnia 1
  • Saeed Hasanvand 2
1 Lorestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Khorramabad, Iran.
2 Lorestan Agricultural and natural resources
چکیده [English]

Gahar Lake with an area of 59111 square kilometers, is located in the southeast of Doroud and in the protected mountains of Oshterankuh in Lorestan Province with an altitude of 2350 meters above sea level. The lake is composed of two parts, a large area (Kale Gahar) and a small area (Kore Gahar). The annual rainfall of the region is about 933 mm, which is mostly in the form of snowfall. Snow plays the role of a natural reservoir in the Oshterankuh area and is important in supplying water to the lake. Being located between Oshterankuh Mountains and Protected areas has created rare environments for biodiversity. Accordingly, it is one of the hotspots of speciation and shelter of endemic plants in the country, which needs to be seriously considered and supported at the national level. Based on the results of this research, Gahar Lake Basin is facing serious threats, including the limitation of the lake’s capacity in the number of tourists, irresponsible tourism, picking the beautiful and endemic species of the region, the risk of lowering water level of the lake, and construction. Also, the lake is faced with garbage and waste from tourists. It is noteworthy that the natural resources and pristine environment of the region should not be sacrificed for the prosperity of tourism. The way that the authorities have pursued to promote tourism will only lead to the destruction of natural and biological reserves that have been handed down to us from generation to generation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Gahar
  • Oshterankuh
  • Lake
  • Biodiversity
  • Lorestan
  • Tourism
دیناروند، م.، 1399. گیاهان ماندابی ایران. طبیعت ایران، (2)6: 63-83 .
شریفی نجف‌آبادی، ر.، معیری، م.، غیور، ح.، صفایی، هـ. و سیف، ع.، 1390.  تأثیر گسل جوان زاگرس بر شکل‌گیری دریاچه‌های کواترنری، مطالعه موردی: کهن‌دریاچه‌های زاینده‌رود، کاکلستان و ازنا. علوم زمین، 21(82): 187-194.
عیسوند حیدری، س. و بلکوندی، ا.، 1392. اکوسیستم و اکوتوریسم دریاچه گهر، چالش‌ها و راهکارهای مدیریتی حفاظت از آن. اولین همایش ملی گردشگری، جغرافیا و محیط‌زیست پایدار، 30 آبان 1392، همدان.
غیاث‌آبادی، م.، موسوی‌ندوشن، ر.، فاطمی، م.ر. و جوزی، ع.، 1393. تعیین وضعیت تروفی دریاچه گهر با استفاده از شاخص TLI. پژوهش‌های علوم و فنون دریایی، 8(4): 88-75 .
معروفی، ح. و علی‌احیائی، ع.ا.، 1395. دریاچه زریوار، بزرگ‌ترین چشمه آب شیرین ایران. طبیعت ایران، (1)1: 60-65.
مهرنیا، م.، عصری، ی. و حسینی، ز.، 1399. مطالعه فلوریستیک بخش غربی منطقۀ اشترانکوه، لرستان. تاکسونومی و بیوسیستماتیک، (45)12: 71-112.
نوری، غ. و مهدی‌نسب، م.، 1389. بررسی قابلیت‌های اکولوژیکی و توسعه گردشگری دریاچه گهر بر‌اساس مدلSWOT. مجله تالاب، 2(5): 57-66.
دمورگان، ژ.ژ، 1909. سفرنامه دمورگان (دو جلدی). ترجمه کاظم ودیعی (1397). دنیای کتاب، تهران.