تراکم، تغییرات آب‌و‌هوایی و موردی برای فاصله‌گذاری میان درختان

برای بسیاری، جنگل بهینه، جنگلی است که مانند قبل از ورود استعمارگران اروپایی به نظر برسد. از‌این‌روست ‌که وقتی جنگل‌های امروزی با اختلالاتی مانند آتش‌سوزی، خشک‌سالی و هجوم حشرات مواجه می‌شوند، تلاش‌های اصلاحی، بیشتر برای برگرداندن منظره به این حالت «طبیعی» قدم برمی‌دارند. اما براساس تحقیقات جدید، دستیابی به شرایط پیشینه‌، در جهان در حال تغییر، روز‌به‌روز سخت‌تر می‌شود. طبق گفته توکر فرنیس (Tucker Furniss) و جیم لتز (Jim Lutz)، از بخش بیابان دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه Utah، مدیران باید استراتژی‌های جدیدی را برای ساختن جنگل‌های مقاوم در نظر بگیرند. محققان می‌گویند، حفظ شرایط پیشین و مطلوب در دوره‌ آتش‌سوزی‌های بزرگ، هجوم سوسک‌های جنگلی و خشک‌سالی‌های مکرر، به‌طور فزاینده‌ای غیرواقعی می‌شود. اختلالات و ناآرامی‌ها در جنگل‌ها بیشتر می‌شود و تغییرات آب‌و‌هوایی همه چیز را غیرقابل پیش‌بینی می‌کند. بازآفرینی شرایط پیشین، یک استراتژی کلیدی برای تلاش‌های ترمیمی و تجدیدی بوده است، اما شرایط جدید امروزی نیازمند استراتژی‌های متفاوتی است. به‌طور خاص، تحقیقات نشان می‌دهد، تراکم کمتر درختان می‌تواند شانس زنده ماندن پس از آتش‌سوزی را افزایش دهد. نتایج دو مطالعه بلندمدت (طی 23 سال و روی بیش از 50،000 درخت) نشان می‌دهد، شانس بقای طولانی‌مدت درختان، زمانی افزایش می‌یابد که درختان فضای بیشتری داشته باشند که از طریق کاهش رقابت و کمک به درختان در بهبود سریع‌تر از آتش‌سوزی، ایجاد می‌شود.