دکتر مصطفی اسدی ،مجری طرح ملی فلور ایران

شناسایی و تعیین نام گونه‌های گیاهی در اموری که به نحوی با گیاهان کشور ارتباط دارد (بخصوص شناخت و مدیریت منابع طبیعی تجدید شونده) از اولویت بالایی برخوردار است و انجام آن قبل از هر اقدام دیگر ضرورت دارد. بنابه تعریف؛ فلور یک یا مجموعه‌ای از چندین جلد کتاب است که در آن گیاهان منطقه خاصی براساس نظام معینی تشریح می‌شوند. کلید‌ شناسایی برای گروه‌های مختلف گیاهی که توسط گیاه‌شناسان نویسنده فلور تهیه و ارائه می‌شود، شناسایی گیاهان را برای سایر کاربران امکان‌پذیر می‌سازد. نگارش فلور در ایران قدمت نسبتاً زیادی دارد. قدیمی‌ترین فلور مدون و منسجمی که در مورد گیاهان ایران در دسترس است، فلور شرق (Flora Orientalis) نوشته گیاهشناس معروف سوئیسی بواسیه (Boissier) می‌باشد که در سال‌های ۱۸۶۷ تا ۱۸۸۸ میلادی تألیف و منتشر شد. با وجود مطالعات متعدد و تهیه کتاب‌های فلور به زبان‌های زنده دنیا، فقدان فلوری کامل به زبان فارسی که قابل استفاده برای فارسی‌زبانان باشد کاملاً محسوس بود و ضرورت تهیه آن احساس می‌شد. برای این منظور در سال ۱۳۶۷ طرح فلور ایران به زبان فارسی در هرباریوم مرکزی ایران در موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور توسط گیاهشناسان بخش تحقیقات گیاهشناسی پایه‌ریزی شد (اسدی، 1367). معصومی (۱۳۹۵)، بیان می‌دارد؛ اجرای طرح فلور ایران و تلاش هماهنگ کننده ملی طرح آقای دکتر مصطفی اسدی کمک بسیار زیادی در ترویج و همگانی نمودن علم گیاهشناسی کرده است. با توجه به آنکه متون گیاهشناسی عموماً به زبان‌های لاتین، انگلیسی، فرانسوی و آلمانی می‌باشند، انتشار فلور ایران به زبان فارسی کمک بسیار بزرگی به کارشناسان و علاقمندان نمود.