مدیریت مرتع در ایران «ضوابط ممیزی و بهره‌برداری از مراتع»

تنظیم "مقررات"، متناسب با شرایط اکولوژیک، ویژگی‌های اجتماعی و تعهدات بین‌المللی، از ملزومات اساسی به‌‌منظور اعمال مدیریت بهینه در مراتع است. ارزانی و همکاران (1395)، بیان می‌نمایند مدیریت مرتع تنها به مدیریت چرا دام خلاصه نمی‌شود، بلکه بهره‌برداری از اکوسیستم‌های پیچیده مرتعی به منظور رفع نیازها و انتظارات جوامع انسانی از مهمترین وظایف مرتعداری می‌باشد. لذا با وجود چالش‌های متعدد، کسب مهارت‌های متنوع، مشارکت دست‌اندرکاران و اصلاح روش‌های مدیریتی ضروریست.
جعفری لنگرودی (۱۳۹۷)، در تعریف واژه «مقررات» بیان می‌کند؛ «الف) به معنی عام شامل قانون،‌ تصویب‌نامه، آئین‌نامه، بخشنامه و هرچه که ضمانت اجرا داشته باشد. ب) به معنی خاص در مقابل قانون (به معنی اخص) استعمال می‌شود». در بند ب منظور تمامی موارد بند الف بجز قانون است، زیرا قوانین مسیر تصویب خاص خود را طی می‌کنند. همچنین می‌افزاید، آیین‌نامه‌ی اجرایی؛ آئین‌نامه‌ای است که برای اجرای یک قانون مقرر می‌شود. ممکن است آئین‌نامه‌ی اجرایی را خود مجلس و یا دولت و یا مقامات اداری کشور در حدود صلاحیت‌شان تهیه و به معرض اجرا بگذارند.
با اینکه صلاحیت مجلس عام است، تعیین تمام جزئیات مربوط به اجرای قوانین و تنظیم امور اداری، مجلس را از انجام وظایف مهم‌تر باز می‌دارد، به همین دلیل در قالب قوانین، تنظیم آئین‌نامه‌های اجرایی به عهدۀ هیأت وزیران یا یکی از وزرا واگذار می‌شود. آنچه مسلم است، "قانون" از لحاظ اعتبار و تشریفات صدور، با "مقررات اداری"، تفاوت بسیار دارد...