بررسی جایگاه حفاظتی گونه انحصاری (Kaviria zehzadii) در ایران

نوع مقاله : معرفی گونه‌های گیاهی نادر و در معرض انقراض ایران

نویسندگان

1 استادیار پژوهش، بخش تحقیقات جنگل و مرتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان آموزش، تحقیقات و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران

2 پژوهشگر، بخش تحقیقات جنگل و مرتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان آموزش، تحقیقات و ترویج کشاورزی، مشهد. ایران

3 استاد پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان آموزش، تحقیقات و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

چکیده

گونه Kaviria zehzadii (Akhani) Akhani متعلق به خانواده Amarantaceae از جمله گونه‌های گیاهی انحصاری ایران است که رویشگاه طبیعی آن منحصرا در منطقه‌ای در تربت جام (بین محمدآباد و ملو) در استان خراسان رضوی واقع شده است. ضمن بازدیدهای میدانی و برداشت قطعه ‌نمونه در رویشگاه‌های آن، سطح تحت اشغال (AOO) این گونه 0/174 کیلومتر مربع و میزان حضور گونه (EOO) در محدوده انتشار آن 0/51 کیلومتر مربع برآورد شد. بنابراین، این گونه بر طبق معیارهای اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) با استناد به سه معیار محدوده پراکنش، سطح تحت اشغال و تعداد جمعیت، در گروه در بحران انقراض (CR) طبقه‌بندی می‌شود. لذا جهت حفظ و بقای آن، رویشگاه مزبور به عنوان یک ذخیره‌گاه ژنتیکی باید مورد حفاظت و حمایت قرار گیرد.

عنوان مقاله [English]

The conservation status of Kaviria zehzadii, an endemic species of Iran

نویسندگان [English]

  • Narjes Azizi 1
  • Hasan Ami Abadizadeh 2
  • Ziba Jamzad 3
1 Assistant Prof., Forest and Rangeland Department, Khorasan Razavi Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO,. Iran
2 Senior Research Expert, Forest and Rangeland Department, Khorasan Razavi Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Iran
3 Prof., Research Institute of Forests and Rangeland, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran
چکیده [English]

The genus Kaviria zehzadii (Akhani) Akhani of Amarantaceae family is one of the Iranian endemic species, whose natural habitat is located exclusively in Torbat Jam (between Mohammad Abad and Malo) in Khorasan Razavi province. Based on field visits, the area of occupancy (AOO) of this species was defined 0.174 km2 and the extent of occurrence (EOO) was estimated to be about half a square kilometer. Therefore, according to the criteria of the International Union for Conservation of Nature (IUCN), this species is classified as Critically Endangered (CR). To conserve the species, its habitat should be protected as a genetic reserve.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Conservation status
  • Endemic species
  • population
  • Critically Endangered (CR)

مراجع

- اسدی، م.، 1385. فلور ایران، شماره 38، تیره Chenopodiaceae. تهران: موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور.
- اسکندری، م.، ریاضی، ب.، شیرزادیان، س.، مازوجی، ع.، 1391. بررسی گونه‌های سرخس در معرض تهدید در استان گیلان و مقایسه طبقه‌بندی حفاظتی با معیارهای سازمان جهانی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی (IUCN). رستنی‌ها، 13 (1):9-1.
- پناهی، پ. و جم‌زاد، ز،. 1396. جایگاه حفاظتی بلوط‌های ایران. نشریه طبیعت ایران، 2 (1): 91-82.
- صفوی، س. ر،. 1395. معرفی تعدادی از گیاهان نادر و در معرض خطر کشور. همایش ملی یافته‌های پژوهش و فناوری در اکوسیستم‌های طبیعی و کشاورزی. دانشگاه تهران.
- کارگری، الف،. 1390. حفاظت طبیعی از گیاهان در معرض خطر از طریق باغ‌های بوتانیک و مراکز حفاظتی. نخستین همایش باغ گیاهشناسی ایران. موسسه نحقیقات جنگلها و مراتع ایران، تهران، ایران.
- محبی، ج.، جم‌زاد، ز.، بخشی خانیکی، غ.، 1395. جایگاه حفاظتی 6 گونه انحصاری مرزه در ایران، نشریه طبیعت ایران، 1(1):79-74.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار