سرزمین ایران در منطقه‌ای به‌نسبت خشک و بیابانی واقع شده و هرساله هزاران هکتار از اراضی کشور بر اثرفرایندهای گوناگون بیابان‌زایی کارایی خود را از دست می‌دهند. بروز پدیده گردوغبار و طغیان بی‌سابقه ریزگردها نیز که در سال‌های اخیر آسمان اغلب استان‌های باختری، جنوبی و مرکزی کشور را درنوردیده، یکی دیگر از شناسه‌های خطرناک این پدیده ویرانگر است که با افزایش شتابناک چشمه‌های تولید گردوخاک، کیفیت زندگی را برای بسیاری از ایرانیان به‌ویژه ساکنان استان‌های خوزستان و سیستان و بلوچستان با دشواری مواجه کرده است. دراین‌باره، از سال‌ها پیش با اتخاذ روش‌هایی سنتی و کارشناسی همچون ایجاد بادشکن زنده و غیرزنده و استفاده از مالچ نفتی نسبت به تثبیت ماسه‌های روان در مناطق بیابانی اقدام شده است. برای بررسی و تحلیل پدیده بیابان‌زایی با تعدادی از کارشناسان و پیشکسوتان این عرصه گفت‌وگویی انجام دادیم. در این گفتوگو به میزبانی دکتر محمد خسروشاهی، رئیس بخش تحقیقات بیابان مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، مهندس علی خلدبرین، مهندس محمدرضا گنجی و مهندس امیرحسین لقمان از کارشناسان قدیمی و صاحبان تجربه که در کارهای اجرایی حوزه مالچ و تثبیت شن فعال بوده‌اند حضور داشتند. در ابتدای گفتوگو به‌اختصار به سوابق علمی و کاری این افراد اشاره می‌شود ...
عنوان مقاله [English]
Challenging Talks
نویسندگان [English]
Mohammad Khosroshahi
Ali Khold Barin
Mohammad Reza Ganji
Amir Hossein Loghman
Associate Prof., Research institute of Forests and Rangelands, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran
)