تغییر اقلیم و تفاوت افزایش دمای 1/5 و (یا) 2 درجه سلسیوس نسبت به دوران قبل از صنعتی‌شدن

در گزارشی که در سال 2018، متناسب با نیاز تصمیمات توافق‌نامه پاریس، توسط IPCC تهیه شد، به اثرهای محدود‌کردن گرمایش جهانی به 5/1 درجه سانتی‌گراد نسبت به دوران قبل از صنعتی‌شدن و مقایسه آن با محدودکردن گرمایش جهانی به 2 درجه سانتی‌گراد اشاره شده است. براساس این گزارش، محدود‌کردن گرمایش جهانی به 5/1 درجه سانتی‌گراد، مستلزم تغییرات سریع، گسترده و بی‌سابقه در همه جنبه‌های جامعه است. این محدود‌کردن، امکان بروز مزایای آشکار را برای مردم و اکوسیستم‌های طبیعی فراهم می‌کند و می‌تواند ایجاد یک جامعه پایدارتر را در مقایسه با محدودکردن به 2 درجه سانتی‌گراد تضمین نماید. در‌حالی‌که برآوردهای قبلی بر تخمین خسارت با افزایش میانگین دمای 2 درجه سانتی‌گراد متمرکز شده بود، این گزارش نشان داد، بسیاری از تأثیرات نامطلوب تغییرات آب‌و‌هوایی با افزایش دمای 5/1 درجه سانتی‌گراد به وقوع خواهد پیوست.
برخی از تأثیرات تغییرات آب‌و‌هوایی محدود‌کردن گرمایش جهانی به 5/1 درجه سانتی‌گراد در مقایسه با ۲ درجه سانتی‌گراد یا بیشتر به این شرح هستند: 1) تا سال 2100، افزایش سطح آب دریاها 10 سانتی‌متر کمتر خواهد شد، 2) با افزایش دمای 5/1 درجه سانتی‌گراد، احتمال اینکه اقیانوس منجمد شمالی در تابستان عاری از یخ شود، یک بار در قرن است، در‌حالی‌که با افزایش دمای 2 درجه سانتی‌گراد، احتمال وقوع این پدیده، حداقل یک بار در دهه است، 3) 70 تا 90 درصد از صخره‌های مرجانی با افزایش دمای 5/1 درجه سانتی‌گراد کاهش می‌یابد، در‌حالی‌که با افزایش دمای 2 درجه سانتی‌گراد تقریباً همه این صخره‌ها (بیش از 99درصد) از بین می‌روند. این گزارش نشان می‌دهد، محدود‌کردن گرمایش زمین به 5/1 درجه سانتی‌گراد به مدیریت سریع، گسترده، مناسب و اجرایی در زمین، انرژی، صنعت، ساختمان‌ها، حمل‌و‌نقل و شهرها نیاز دارد، یعنی باید انتشار خالص جهانی دی‌اکسید‌کربن (CO₂) نسبت به سطح آن در سال 2010 تا سال 2030، حدود 45درصد کاهش یابد و در سال 2050 به صفر خالص برسد.