نقد کتاب «تحقیقات بلندمدت در منابع طبیعی»

«منابع طبیعی» به مجموعه مواهب و ثروت‌های خدادادی گفته‎ می‌شود که به‌صورت رایگان در اختیار بشر قرار گرفته است. انسان از روزگاران اولیه خلقت در عرصه‌های منابع طبیعی زندگی کرده و از منابع آن اعم از آب، گیاهان، حیات‌وحش، آبزیان و غیره به روش‌های مختلف استفاده کرده است. افزایش سطح دانش بشری و به‌دنبال آن افزایش جمعیت موجب شد تا بشر برای دستیابی به منابع بیشتر و افزایش درآمد ملی به بهره‌برداری از منابع طبیعی روی آورد. این بهره‌برداری که در بسیاری مواقع بدون درنظر‌داشتن جنبه‌های اکولوژیکی رخ داده، سبب تغییرات تدریجی در منابع‌ طبیعی و تخریب آن شده است. امروزه، پایش دقیق روند این تغییرات که زمان‌بر و تدریجی است و ارائه نتایج آن در قالب پژوهش‌های علمی به سیاست‌گذاران، تصمیم‌گیران، برنامه‌ریزان و مجریان طرح‌های حوزه منابع طبیعی، برای اتخاذ تصمیم‏های درست، کارشناسانه و مطابق با واقعیت‏های موجود، بسیار ضروری است. پایش یا سنجش مستمر، مجموعه اقداماتی است که در طول اجرای پروژه‌های پژوهشی انجام می‌شود تا فعالیت‌ها و اقدامات پروژه را در جهت اهداف از‌پیش‌تعیین‌شده کنترل و هدایت کند. پایش منظم یکی از اصول مهم تدوین و اجرای برنامه‌های مدیریت جامع منابع طبیعی و کشاورزی پایدار است. بسیاری از پژوهش‌های علمی در حوزه منابع طبیعی، از طریق پایش‌های مستمر انجام می‌شوند، به همین دلیل تحقیقات بلندمدتی هستند که برای نیل به نتیجه، اجرای آنها به سال‌های زیادی نیاز دارد.