«نقشه راه تغییر اقلیم» در سطح ملی چه باید باشد؟

موضوع تغییر اقلیم با وجود کوشش‌های انجام‌شده هنوز به‌طور جدی مورد‌توجه قرار نگرفته است و در برنامه‌های ملی جایگاه روشنی ندارد. در تغییر اقلیم موضوعات با منشأ انسانی، یا انسان‌ساز مورد‌نظر است و عوامل طبیعی، که خارج از اراده انسان منشأ تغییرات می‌شوند، مورد‌نظر نیست.
همیشه برای موفقیت و کاهش خطرات و خسارات محتمل به وقوع، «علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد». اگرچه خیلی زودتر باید مسائل حیاتی را مورد‌توجه قرار می‌دادیم، ولی در هر صورت «هرجا جلوی ضرر را بگیریم، منفعت است». نبود توجه کافی به اثرات تغییر اقلیم، در کنار مدیریت نامناسب منابع آب و مسائل محیط‌زیستی می‌تواند سبب بحران‌های جدی شود. بعضی لطمات حاصل از بحران‌های ایجاد‌شده ممکن است غیر‌قابل جبران باشد و حسرت بی‌عملی و عدم اقدام مقتضی را به دل باقی گذارد. راه چاره، نگاه جامع و همه‌جانبه‌نگری به موضوعات است. یکی از راه‌های مهم قابل‌توجه، تنظیم برنامه جامع و تدوین نقشه راه است.
«انتشار گازهای گلخانه‌ای» از عوامل اصلی انسان‌ساز تغییر اقلیم شناخته شده است و ایجاد «محل‌های جذب» آنها نیز از راه‌حل‌های مهم معرفی شده است. پس در«نقشه راه کلی» که باید در آن، اهداف و برنامه‌ها در سطح ملی تعیین شوند، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و افزایش محل‌های جذب آنها مثل سطح جنگل‌ها و درخت‌کاری‌ها در سطح ملی، باید به‌صورت تراز ارزیابی اقدامات در نظر گرفته شود.