ضرورت تغییر رویکرد در مدیریت محیطهای طبیعی کشور قسمت چهارم: تدوین نقشه راه، حساسیت‌ها و خط قرمزها برای مدیریت تقاضای زمین

یکی از اقدامات اساسی که باید برای کنترل و کاهش تقاضا برای زمین از محیط‌های طبیعی صورت گیرد، شناخت این اکوسیستم­ها و آشکارسازی ظرفیت­ها، حساسیت­ها و خط قرمزهای آن است. این شناخت و آشکارسازی در ظرفیت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور وجود دارد که می‌تواند در این راستا به سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور پشتیبانی لازم را ارائه نماید. شناخت مردم، ساختار مدیریتی کشور و حتی بخش­ها و دفاتر سازمان متولی حفاظت و مدیریت منابع­طبیعی کشور در حد پیچیدگی این اکوسیستم­ها نیست به­طوری­که نگاه عمومی به این عرصه­های طبیعی، ذخیره زمین برای تامین نیاز پروژه­های عمرانی و توسعه­ای کشور است و به همین دلیل است که هم مردم و هم بخش­های مختلف دولت، بدون کمترین لکنت‌زبان، هر وقت احساس نیاز کنند از منابع طبیعی تقاضای زمین می­کنند و انتظار دارند به­راحتی و در کمترین زمان ممکن این تقاضاها برآورده شود. این نوع نگاه حتی در بدنه قوه مقننه نیز حاکم است. برای اینکه این نوع طرز تفکر نسبت به منابع­طبیعی کشور تغییر یافته و اصلاح شود باید تلاش کرد همگان شناخت کافی از حساسیت­ها، پیچیدگی­ها و عمق اهمیت و ارزش خدماتی که این اکوسیستم­ها به انسان می­دهند پیدا کنند. باید قبول کنیم آن­طور که شاید و باید توسط بخش‌های مختلف موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور و سایر مراکز علمی و دانشگاهی تلاش کافی صورت نگرفته است که بدانیم ضرورت حیاتی، پیچیدگی، عمق و تنوع خدمات محیط­زیستی، فرآیندها و ظرفیت­های این اکوسیستم‌ها به­قدری بالا است که آنها را فدای تامین زمین برای سایر نیازهای انسان و یا خدمات ابتدایی همچون تامین منابع سلولزی چوب و علوفه نکنیم.