اثر تامین حقابه هورالعظیم با زهاب نیشکر بر کارکرد اکولوژیک تالاب

رویشگاه‌های ماندابی شامل دریاچه ها، رودخانه ها، چشمه سارها، جویبارها، آبشارها، جنگلها و چمنزارهای ماندابی هستند که در هر سرزمین با حضور دائمی آب در آن رویشگاه به وجود می آیند. حضور و جریان آب در این چرخه، خط قرمز ادامه حیات در کره زمین به حساب می آید (جلیلی، 1397). تالاب ها از جمله مولدترین محیط هاى جهان اند که با فراهم ساختن آب و قابلیت زادآورى اولیه، نقش مهمى در بقاى گونه هاى بى شمارى از گیاهان و جانوران وابسته به خود و در نتیجه تنوع زیستی در دنیا ایفا مى کنند.  
این اکوسیســتم ها از ارزش اقتصادى زیــادى برخوردارند که از جملة آن ها مى توان تأمین آب، شیلات (بیش از دو سوم برداشت محصول ماهى جهان وابسته به سلامت مناطق تالابى است)، زراعت (از طریق حفظ آب و نگهدارى مواد غذایى حاصل از دشت هاى غرقابى)، تولید چوب، منبع انرژى لجنى و گیاهى، چشم انداز تفریحى و گردشگرى، پشتیبانى از تنوع گستردة حیات وحش و حفاظت میلیون ها نفر از عواقب فاجعة بار سیل ها، طوفان ها و امواج دریا را نام برد
(Anonymous, 1982).
وضعیت موجود تالاب‏های ایران نشان می‏دهد که بسیاری از آنها بر اثر مدیریت نادرست آب، تغییر و تبدیل کاربری اراضی و یا تغییرات اقلیمی و خشکسالی، دچار تغییرات شگرفی در وضعیت هیدرولوژیکی خود شده‏اند. این تغییرات علاوه بر اینکه سطح آبگیر تالابها را کاهش داده است، با کاهش کیفیت منابع آب ورودی به تالاب بر کارکرد اکولوژیک آن نیز اثر منفی گذارده است. در حقیقت تامین حقابه تالاب ها از طریق آبهای نامتعارف (زهاب اراضی کشاورزی، زهاب صنایع، فاضلاب شهری و ....) با وجود افزایش سطح آبگیر، از کیفیت عملکرد اکولوژیک آن به شدت کاسته است.