تغییر کاربری اراضی در منابعطبیعی بزرگترین تهدید محسوب میشود. این تغییر به صورت قانونی و همچنین غیرمجاز اتفاق میافتد. بزرگترین متقاضیان قانونی زمین، بخش معادن، بخش کشاورزی، توسعه زیرساختها، پروژههای عمرانی، راه، راه آهن، صنایع، خطوط انتقال نیرو، نفت و گاز و توسعه حریم شهرها و روستاها است. روشهای غیرقانونی و غیر مجاز هم بهطور عمده در بخش کشاورزی بهصورت مستمر توسط زارعین اتفاق میافتد، بهتدریج از حاشیه مزارع خود به حریم عرصههای طبیعی تجاوز میکنند بهطوریکه تمامی دیمزارها های کشور، عرصههای تخریب یافته مراتع و جنگلهای کشور هستند. سوال اساسی که در ساختار مدیریتی منابعطبیعی کشور مطرح است این است که چگونه تقاضا برای زمین را باید تعدیل کرد و آن را در راستای حفظ اکوسیستمهای طبیعی مدیریت نمود. تغییر کاربری با دو روش در تخریب رویشگاهها نقش بازی میکند. اول از طریق تخریب کامل اکوسیستم و دوم از بین بردن یکپارچگی آنها. خروجی این تخریب زمینه زوال اکوسیستمها و انقراض گیاهان و جانوران را فراهم میکند که متاسفانه اصلا جبرانپذیر نیست. راهبرد کاهش تقاضا برای زمین از عرصههای طبیعی کشور را به روشهای مختلف میتوان پیگیری نمود:
عنوان مقاله [English]
The need to change the approach in managing the country's natural environments
Part 3: The need to adjust the demand for land from natural resources
نویسنده [English]
Adel Jalili
Professor, research Institute of Forests and Rangelands, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran
جلیلی, عادل. (1399). ضرورت تغییر رویکرد در مدیریت محیطهای طبیعی کشور قسمت سوم: ضرورت تعدیل تقاضای زمین از منابعطبیعی. طبیعت ایران, 5(6), 3-4. doi: 10.22092/irn.2021.123354
MLA
عادل جلیلی. "ضرورت تغییر رویکرد در مدیریت محیطهای طبیعی کشور قسمت سوم: ضرورت تعدیل تقاضای زمین از منابعطبیعی". طبیعت ایران, 5, 6, 1399, 3-4. doi: 10.22092/irn.2021.123354
HARVARD
جلیلی, عادل. (1399). 'ضرورت تغییر رویکرد در مدیریت محیطهای طبیعی کشور قسمت سوم: ضرورت تعدیل تقاضای زمین از منابعطبیعی', طبیعت ایران, 5(6), pp. 3-4. doi: 10.22092/irn.2021.123354
VANCOUVER
جلیلی, عادل. ضرورت تغییر رویکرد در مدیریت محیطهای طبیعی کشور قسمت سوم: ضرورت تعدیل تقاضای زمین از منابعطبیعی. طبیعت ایران, 1399; 5(6): 3-4. doi: 10.22092/irn.2021.123354