نقد سه کتاب‌ "ژئومورفولوژی ایران"

ژئومورفولوژی علم بررسی نحوه پیدایش ناهمواری‌ها و تغییر شکل آن‌ها است. این علم در واقع علمِ زبان زمین است که امروزه با افزایش مخاطرات محیطی همچون سیل، زلزله،  خشک‌سالی، فرونشست،  فرسایش خاک،  طوفان های گردوغبار و همچنین مشکلات محیط زیستی فراوان، لزوم توجه به آن هر روز بیش از پیش نمایان می‌شود. یکی از مسائل مهمی که در تمام مشکلات مذکور مشهود است کاربری نادرست، نابه‌جا و بیش از اندازه از طبیعتی است که با روش‌های مختلف به ما هشدار می‌دهد. با این اوصاف باید پرسید چاره کار در چیست؟ چگونه باید این هشدارها را درک کرد؟ و پیش از وقوع حادثه تدابیر لازم را اندیشید؟ پاسخ، استفاده از زبان زمین یا ژئومورفولوژی در برنامه‌ریزی‌های محیطی است. بر این اساس، این نوشته سعی دارد سه کتاب از کتاب‌های بنیادین این علم با نام مشابه "ژئومورفولوژی ایران" را بررسی و معرفی کند. این سه کتاب شامل قدیمی‌ترین، پرخواننده‌ترین و جامع‌ترین کتاب‌های این عنوان در ایران هستند. قدیمی‌ترین این کتاب‌ها، ژئومورفولوژی ایران نوشته دکتر محمد حریریان است که در شهریور ماه 1369 توسط انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی به چاپ رسید. کتاب دوم، ژئومورفولوژی ایران نوشته دکتر محمود علایی طالقانی است که در سال 1381 توسط نشر قومس به چاپ رسید و سومین کتاب، ژئومورفولوژی ایران نوشته دکتر ابراهیم مقیمی است که در سال 1389 توسط انتشارات دانشگاه تهران منتشر شد...