احمدلو، ف.، 1398. تعیین اراضی مستعد زراعت چوب در مناطق غیرجنگلی در استانهای شمالی کشور. گزارش نهایی طرح پژوهشی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، 53 صفحه.
اسدی، ف.، کلاگری، م.، قاسمی، ر. و باقری، ر.، 1383. بررسی تأثیر فاصله کاشت بر عملکرد صنوبر و یونجه در کشت تلفیقی. تحقیقات جنگل و صنوبر ایران، 12(4): 480-455.
اسکندری، س.، 1398. تعیین اراضی مستعد زراعت چوب با استفاده از گونه اکالیپتوس در استان خوزستان. گزارش نهایی طرح پژوهشی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، 26 صفحه.
تیموری، س.، 1399. شناسایی اراضی مستعد زراعت چوب در حاشیه کلانشهرها با استفاده از آب فاضلاب (برای 10 شهر بزرگ). گزارش نهایی طرح پژوهشی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، 46 صفحه.
جعفری، ا.، 1398. تعیین اراضی مستعد زراعت چوب در حاشیه رودخانههای دائمی خارج از شمال. گزارش نهایی طرح پژوهشی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، 15 صفحه.
جلیلی، ع.، ۱۳۸۶ . راهبرد تأمین پایدار مواد لیگنوسلولزی ایران. مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، 165 صفحه.
کلاگری، م.، 1398. بررسی وضعیت کمی و کیفی تولید صنوبرکاریهای مناطق مختلف کشور. گزارش نهایی طرح پژوهشی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، 254 صفحه.
مدیررحمتی، ع. و باقری، ر.، 1385. تعیین ارقام سازگار و پرمحصول صنوبر در سیستم بهرهبرداری کوتاهمدت چهارساله در منطقه کرج. تحقیقات جنگل و صنوبر ایران، 14(2): 115-100.
موسویکوپر، س.ع.، 1393. تعیین مناسبترین فاصله کشت تلفیقی صنوبر کلن P.deltoides 69/55 با زراعت بادام زمینی. گزارش نهایی طرح پژوهشی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، 33 صفحه.
میرآخورلو، خ.، 1398. بررسی پراکنش و مساحی صنوبرکاری های کشور با استفاده از دادههای ماهواره Sentinel-2. گزارش نهایی طرح پژوهشی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، 60 صفحه.