%0 Journal Article %T جایگاه حفاظتی بلندمازو (Quercus castaneifolia C.A. Mey.) در ایران %J طبیعت ایران %I مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور %Z 2538-4880 %A مهرنیا, محمد %A اسدی, مصطفی %A مرادی, ایوب %D 2022 %\ 11/22/2022 %V 7 %N 5 %P 137-146 %! جایگاه حفاظتی بلندمازو (Quercus castaneifolia C.A. Mey.) در ایران %K بلوط %K بلندمازو %K انحصاری %K هیرکانی %K ایران %R 10.22092/irn.2022.356479.1414 %X بسیاری از گیاهان شناخته‌شده انحصاری با پراکنش محدود، در معرض خطر انقراض قرار دارند و حفاظت و پیشگیری از انقراض آنها ضروری است. گونه Quercus castaneifolia انحصاری منطقه‌ای و رویشگاه آن کوه‌های قفقاز و شمال ایران است. جایگاه حفاظتی این گونه بر‌اساس معیار‌ها و شاخص‌های IUCN بررسی شد. میزان حضور گونه در محدوده انتشار آن، 153172 کیلومتر‌مربع برآورد شد و در گروه LC (با حداقل نگرانی) قرار گرفت، بر‌اساس محدوده حضور (EOO) نیز، هیچ خطری این گونه را تهدید نمی‌کند. از 36 جمعیت این گونه در رویشگاه‌های مختلف کشور موفق به جمع‌آوری نمونه گیاهی و اطلاعات رویشگاهی شدیم که بر‌اساس این مشاهده‌ها و اندازه‌گیری‌ها، سطح تحت اشغال گونه ۱۳۳۹ کیلومتر‌مربع محاسبه و آسیب‌پذیر ارزیابی شد، ولیکن بر‌اساس گزارش‌های موجود در رابطه با سطح جنگل‌های شمال، مطالعات و مشاهده‌های میدانی نگارندگان، گونه Q. castaneifolia در مناطق شمال کشور از سطح دریا تا ارتفاعات فوقانی جنگل، پوششی وسیع، پیوسته و خوب داشته است، به‌طوری‌که یکی از گونه‌های غالب (Dominant) محسوب می‌شود، توده جنگلی و جامعه گیاهی تشکیل می‌دهد و زادآوری خوبی نیز دارد. بنابراین، بر‌اساس وضعیت موجود، این گونه در ایران به‌طور جدی در معرض تهدید نیست و نگرانی در‌مورد آن کم است. ولیکن با توجه به شرایط شکننده موجود در جنگل‌های هیرکانی و رویشگاه‌های پایین‌دست آن که در معرض تخریب هستند، به‌علاوه بهره‌برداری بی‌رویه از چوب گونه بلند‌مازو به‌عنوان الوار و سخت و فشرده شدن خاک پای درخت، بقا و ادامه حیات آن با مشکل مواجه خواهد شد. بنابراین، با توجه به خطراتی که امروزه آن را تهدید می‌کند و اینکه با کاهش جمعیت روبه‌رو است، نظارت و ارزیابی مداوم این گونه با‌ارزش جنگل‌های هیرکانی باید در دستور کار سازمان‌های ذی‌ربط از‌جمله سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور قرار گیرد، همچنین، محققان گیاه‌شناس باید با بررسی‌های میدانی دوره‌ای، وضعیت حفاظتی گونه را به مسئولان مرتبط گزارش کنند تا حفاظت و حمایت لازم از آن به عمل آید. به‌علاوه گسترش کاشت آن در پارک‌ها، درخت‌کاری‌ها، باغ‌های گیاه‌شناسی و آربراتوم‌ها به حفظ و نگهداری این گونه ارزشمند در کشور کمک شایان توجهی خواهد کرد. %U https://irannature.areeo.ac.ir/article_127982_4505ccf7246999b80c25b0e19b5c30be.pdf