بروز پدیده گرد و غبار یا همان ریزگردها در کشور از نظر تکرار و استمرار در سال‌های اخیر روند رو به رشدی به‌خود گرفته است. شهرهای زابل و اهواز با میانگین 172 و 84 روز همراه با پدیده گرد و غبار در کشور (شکل 1) به ترتیب در سال‌های 2010 و2012 جزو آلوده‌ترین شهرهای جهان انتخاب شده‌اند (سازمان بهداشت جهانی، 1395). این پدیده کاهش کیفیت زندگی، تهدید سلامت، کاهش کیفیت هوا، کاهش ایمنی پروازها و راه‌های مواصلاتی و غیره را در پی داشته است. عمده تجربه کشور در مهار پدیده فرسایش بادی به‌عنوان یکی از پدیده‌های بارز بیابان‌زایی محدود به تثبیت ماسه‌های روان در نیم‌قرن اخیر بوده که در مقایسه با کانون‌های ریزگرد از ظرفیت رویشی بهتری برای تثبیت بیولوژیک برخوردارند. کانون‌های گرد و غبار معمولاً محدودیت‌های رویشی پیچیده‌تری مانند مشکلات شوری و سدیمی و مسائل اقتصادی و اجتماعی خاص خود را دارند. از این رو برنامه‌ریزی تثبیت به مراتب سخت‌تر ...
عنوان مقاله [English]
Planning for dust stabilization
نویسنده [English]
Hamid Reza Abbasi
Senior Research expert, Research Institute of Forests & Rangelands, Agricultural Researchm Education and Extension Organization, Tehran, Iran
)